Τις ιστορίες με τους Ιντιάνα Τζόουνς λίγο πολύ τις έχουμε εμπεδώσει. Αμύθητοι θησαυροί σε στεριά και θάλασσα μας περιμένουν να τους φέρουμε στην επιφάνεια.Φυσικά δεν πρόκειται για μια απλή διαδικασία, υπάρχουν κίνδυνοι, φίδια σκορπιοί, κρυοπαγήματα και ατυχήματα και πάνω από όλα πολύς χαμένος κόπος. Είναι κάτι σαν την λοταρία, πολλοί παίζουν λίγοι θα κερδίσουν.
Ο ήρωας της ιστορίας μας μαζί με ένα φίλο του έφτασαν πανέτοιμοι για διαμονή 10 ημερών στο ορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας. Η πληροφορία μιλούσε για θησαυρούς στην γύρω περιοχή.
Eναν από αυτούς τους θησαυρούς είχε βρει και ο μοναδικός καφετζής του μικρού χωριού που είχε χτίσει και το καλύτερο σπίτι της περιοχής.
Hταν και αυτός που διέθετε τους έγκυρους χάρτες του δύσβατου βουνού με σημαδεμένο ιστορικό των ανασκαφών από τους προηγούμενους επίδοξους χρυσοθήρες.
Το ψάξιμο άρχισε από την επομένη μετά από ένα πλούσιο πρωινό. Διπλή χωριάτικη σαλάτα, ομελέτα με λουκάνικα, βούτυρο, μέλι, τηγανίτες, χυμούς και σάντουϊτς για τον δρόμο.
Κάπως ακριβά τα χρέωνε αλλά άξιζαν και έπρεπε να έχουν δυνάμεις πάνω στο βουνό.
Τα βράδια γύριζαν κατάκοποι και απογοητευμένοι στη βάση τους και πριν πάνε στο αυτοκίνητο για να κοιμηθούν περνούσαν από το καφενείο. Ο ιδιοκτήτης αφού τους κερνούσε κρασί και μεζέδες τους έδινε συμβουλές και πληροφορίες για το πως θα κινηθούν την επόμενη μέρα. Η διάθεση άλλαζε στο πλούσιο πρωινό της επομένης και ξεκινούσαν με την πεποίθηση ότι θα πέσουν πάνω στη λεία τους.
Το δεκαήμερο τελικά πέρασε ο θησαυρός δεν βρέθηκε και αποχαιρέτισαν τους ντόπιους με τους οποίους πλέον είχαν πιάσει γνωριμία..
Πήραν τον δρόμο του γυρισμού και μετά από κάμποσες στροφές σταμάτησαν σε ένα βενζινάδικο. Πάνω σε ένα τρακτέρ ήταν ένας τύπος από το χωριό που τον έβλεπαν συχνά στο καφενείο.
Θα έρθουμε ξανά σε μερικές μήνες του είπε ο ήρωας της ιστορία μας. Θέλει περισσότερο ψάξιμο. Μην κάνετε τον κόπο απάντησε ο ντόπιος.
Εμείς στο χωριό ποτέ δεν ψάχνουμε, ο καφετζής το σπίτι το έκτισε με τις σαλάτες και τα πρωινά , κανένας μας δεν πιστεύει ότι βρήκε χρυσάφι. Θησαυρός του είναι οι χάρτες που φέρνουν την πελατεία.
Οι δύο παθόντες πήραν το δρόμο του γυρισμού αμίλητοι. Μάλλον είχαν πέσει θύματα. Την πάθαμε σαν βλάκες έλεγε ο ένας στον άλλον αλλά όταν έφτασαν στην πόλη τους είχαν συμφωνήσει σε δύο πράγματα. Το πρωινό με τις σαλάτες και τις ομελέτες και το κρασί με τους μεζέδες άξιζαν τα λεφτά τους και ότι μάλλον ο ντόπιος με το τρακτέρ δεν γνώριζε όσα γνώριζε ο καφετζής.