Πρωτάθλημα χωρίς σιέστα
Στο άκουσμα της λέξης «Μεξικό» το μυαλό μας πάει στα σομπρέρο και τη σιέστα. Τα μεγάλα παρδαλά καπέλα προφυλάσσουν από τον ήλιο τους κατοίκους κι ακριβώς επειδή ο ήλιος είναι τόσο έντονος το μεσημέρι, όπου… τηγανίζεις αυγό στο καπό του αυτοκινήτου, έχει καθιερωθεί η ξεκούραση, η σιέστα. Υπνος ακόμα και σε κάποια γωνία του δρόμου, όπως ήθελαν τα κινηματογραφικά γουέστερν – σπαγγέτι ή ο Λούκι Λουκ στο ομώνυμο κόμικ.
Οι Μεξικανοί μπορεί να μην συναγωνίζονται τους Ιάπωνες σε παραγωγικότητα, αλλά ποδοσφαιρικά έχουν φτάσει ψηλά. Το πρωτάθλημά τους που αρχίζει ξημερώματα Σαββάτου είναι κάτι παραπάνω από μαραθώνιος. Δεν έχει σιέστα, μόνο σομπρέρο, για τους θεατές κι ενίοτε, όταν εμφανίζεται κάποιος ισχυρός οικονομικός παράγοντας για όλες τις άλλες ομάδες.
Οι 19 σύλλογοι που ρίχνονται στη μάχη θα παίξουν δύο γύρους που αποτελούν ξεχωριστά πρωταθλήματα, το «απερτούρα» και το «κλαουσούρα» κι έπειτα θα «εξοντωθούν» στα πλέι οφ. Με τόσες αγωνιστικές χρόνος για σιέστα δεν υπάρχει.
Το πρωτάθλημα έχει ενδιαφέρον, αλλά και χρήμα που υπάρχει άφθονο στη χώρα, αλλά όχι για όλους. Μεγάλες τράπεζες και εταιρείες προωθούν το κοινωνικό τους προφίλ μέσω του ποδοσφαίρου. Παλαιότερα και οι «βαρώνοι» των ναρκωτικών χρηματοδοτούσαν ομάδες, αλλά τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν γίνει πιο δύσκολα για αυτούς. Οι τραπεζικές συναλλαγές πλέον ελέγχονται όχι μόνο από τους εποπτικούς μηχανισμούς της χώρας, αλλά και διεθνώς!
Το πρωτάθλημα είναι από τα παλαιότερα στην Αμερική. Εφέτος οι ομάδες θα παίξουν για 73η χρονιά και η ομάδα που θα υποβιβαστεί, όπως συνηθίζεται σε όλη την ήπειρο, προέρχεται από την «ειδική βαθμολογία» των τριών τελευταίων χρόνων.
Ταλέντο, καλές ομάδες, δυνατές μονομαχίες, ταλέντο, χρήμα, κόσμος, φανατισμός συνοδεύουν το πρωτάθλημα της χώρας που έχει τακτική παρουσία στο κουπόνι κι αξίζει να το παρακολουθήσει κανείς. Αλλοτε ήταν μακράν το δημοφιλέστερο της περιοχής. Τώρα δέχεται ισχυρές πιέσεις από το γειτονικό MLS που έχει άλλη φιλοσοφία, αλλά απευθύνεται στο ίδιο κοινό. Οι Αμερικανοί δεν διαλέγουν μόνο παίκτες από το Μεξικό, αλλά και οπαδούς. Είναι οι χιλιάδες μετανάστες που περνούν, παρά τις αντιρρήσεις του Τραμπ, τα σύνορα αναζητώντας καλύτερες δουλειές στις ΗΠΑ.
Το ελβετικό πρωτάθλημα που κι αυτό έχει πρεμιέρα στο μόνο που μοιάζει με το Μεξικάνικο είναι στην… αρχαιότητα. Οι 10 ομάδες θα βρεθούν για 123η φορά στη σέντρα. Οι Ελβετοί μπορεί να μην έχουν από τα πιο δημοφιλή πρωταθλήματα, έχουν όμως μεγάλη ιστορία και κατά καιρούς παρουσιάζουν καλές ομάδες.
Οι δέκα φιναλίστ του τίτλου θα παίζουν σε πρωτάθλημα τεσσάρων ομάδων για να καλύψουν το χρόνο. Σε αντίθεση με την εθνική τους που έχει γίνει αξιόπιστη, κυρίως λόγω των Αλβανών και Κοσοβάρων που μετανάστευσαν εκεί, οι ομάδες παραμένουν σε χαμηλό επίπεδο. Το ποδόσφαιρο δεν βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των Ελβετών που προτιμούν το σκι και άλλα αθλήματα. Υπάρχει όμως ένα νέο κοινό που διψά. Είναι οι οικονομικοί μετανάστες που βλέπουν τα παιδιά τους να παίζουν μπάλα κι είναι φυσικά οι χώρες καταγωγής των παιδιών αυτών που παρακολουθούν το πρωτάθλημα.
Μεξικό και Ελβετία μας προσφέρουν δύο διαφορετικές εκδοχές του ποδοσφαίρου, έχουν ενδιαφέρον κι επηρεάζουν σημαντικά τον στοιχηματισμό. Διαβάστε τις ιδιαιτερότητές τους στις σελίδες αυτού του τεύχους…
Καλή ανάγνωση και καλά κέρδη!
