Αλήθειες…

Τίποτα δεν λειτουργεί καλά στον Παναθηναϊκό, όλα πάνε στραβά, η ομάδα θυμίζει (διοικητικά) εποχές της δεκαετίας του ’70.

Τότε που χρειάζονταν αποφάσεις Πρωτοδικείου για να υπάρξει, ουσιαστικά, ο Σύλλογος (να έχει διοίκηση δηλαδή). Γιατί, ναι, υπήρξαν τέτοιες περίοδοι, όπου ο Παναθηναϊκός απειλήθηκε ακόμη και με «διαγραφή» από τα μητρώα.

Γι αυτό το πισωγύρισμα βέβαια, ασφαλώς και υπάρχουν ένοχοι που μπορεί ποτέ να μην λογοδοτήσουν και είναι όλοι εκείνοι που… χάζευαν το δένδρο και έχαναν το δάσος. Ολοι όσοι επί διοίκησης Αλαφούζου χαριεντίζονταν μαζί με τον (αποχωρήσαντα) πρόεδρο και χειροκροτούσαν στην πιο μικρή επιτυχία, που άλλες εποχές δεν θα ασχολούνταν κανείς (όπως νίκη με καλή εμφάνιση όχι σε ντέρμπι, αλλά κόντρα σε μικρομεσαίες ομάδες η, με μια πρόκριση σε β’ γύρο του Γιουρόπα Λιγκ).

«Μίκρυναν» τον Παναθηναϊκό, τον μίκρυναν απελπιστικά και, το χειρότερο, δεν φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί για το μέλλον του «Τριφυλλιού» σήμερα; Κανείς…

Γράφουν πολλοί ότι, δεν γίνεται, κάτι θα συμβεί και η ομάδα θα περάσει σε χέρια ικανά να την βγάλουν από τα αδιέξοδα. Ποιος, για βρέστε τον… Αλήθεια, ποιος θα βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη να πληρώσει τα χρέη που συσσωρεύτηκαν την τελευταία επταετία και να… χρεωθεί τα καινούργια; (φυσικά τίθεται και άλλο ερώτημα, πως μαζεύτηκαν τόσα πολλά, τι… εγκλήματα έγιναν…).

Ακούγονται κάποια ονόματα (Λάτση, Αγγελοπούλου), ίσως προκύψει κανένας επενδυτής από το εξωτερικό (από την Κίνα για παράδειγμα), υπάρχει πάντα η οικογένεια Γιαννακόπουλου και δεν είναι ουτοπία η ανάληψη της ηγεσίας, άλλωστε πάντα ήθελαν την ομάδα (ΠΑΕ).

Αν τίποτα απ όλα αυτά δεν συμβεί, πάμε σε ακραίες λύσεις που ντροπιάζουν το Σύλλογο (αλλαγή ΑΦΜ κλπ). Ομως, τι τους νοιάζει, αυτοί που κατέστρεψαν την ομάδα θα συνεχίσουν να τρώνε με χρυσά κουτάλια κι ίσως και να χαμογελούν πονηρά…

wolfmoneybet